Schemat połączeń elektrycznych Haier Ac092mcera

Schemat połączeń elektrycznych Haier AC092MCERA jest złożonym systemem połączeń, który zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność instalacji. Przeznaczony jest do użycia w wielu różnych systemach elektrycznych, aby zapewnić bezpieczne połączenie wszystkich elementów. System wykorzystuje konektory typu haier, które są proste i łatwe w montażu, a także są wodoodporne i odporne na korozję. System połączeń Haier AC092MCERA jest idealnym rozwiązaniem dla wszystkich zadań związanych z elektrycznością, ponieważ zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo połączeń.

Ostatnia aktualizacja: Schemat połączeń elektrycznych Haier Ac092mcera

Podstawowymi elementami w domowej instalacji elektrycznej są łączniki. Prezentujemy schematy różnych wariantów połączeń łączników.

W każdym schemacie stosuje się pewne ogólne oznaczenia przewodów oraz innych elementów instalacji.

Główne oznaczenia:

• Prąd przemienny:
  L – przewód fazowy (L1 – faza 1, L2 – faza 2 itd. )
  N – przewód neutralny
  PE – przewód ochronny uziemiony
  PEN – przewód ochronny uziemiony i neutralny równocześnie
• Prąd stały:
  L+ – biegun dodatni
  L- – biegun ujemny
  M – środkowy

Typy przewodów - podział ze względu na:

Łączniki jednobiegunowe (pojedyncze)

Przy pomocy tych łączników wykonuje się łączenia w obrębie jednego obwodu działając jak przełącznik oraz obwody dwubiegunowe składające się z pojedynczego przycisku - umożliwia to manipulację w obrębie dwóch obwodów.

Łączniki świecznikowe (seryjny)

Mogą one posiadać dwa albo więcej przycisków i używa się ich do żyrandoli

Łączniki schodowe (współpracujący z krzyżowym)

Tego rodzaju łączniki stosuje się w parach - na parterze i piętrze, przełączenie jednego z łączników powoduje zmianę stanu obwodu w konfiguracji otwarty/zamkniety.

Znajdują one zastosowanie na klatkach schodowych. W wersji krzyżowej umożliwiają stosowanie instalacji dla dowolnej liczby kondygnacji. pl/uploads/assets/schematy-podlaczen/lacznik-schodowy-1. jpg" alt="Łącznik schodowy" width="540" height="393"/>

Łączniki zwierne (dzwonkowe, światło)

Łączniki tego typu stosuje się do łączenia w pojedynczym obwodzie. Posiadają sprężynkę, która jednocześnie odbija przycisk powodując rozłączenie obwodu. pl/uploads/assets/schematy-podlaczen/lacznik-zwierny. jpg" alt="Łącznik zwierny" width="548" height="394"/>

Łączniki żaluzjowe

Umożliwiają łączenie w obrębie dwóch oddzielnych obwodów, brak możliwości łączenia ich jednocześnie. Łączniki zwierne mogą być wyposażone w dwa przyciski lub jeden trójstanowy. Używa się ich m. in. do podnoszenia i opuszczania żaluzji. pl/uploads/assets/schematy-podlaczen/lacznik-zaluzjowy. jpg" alt="Łącznik żaluzjowy" width="639" height="349"/>

Chcę pomóc Tobie w zrozumieniu problemów, z jakimi możesz spotkać się korzystając z gotowych schematów połączeń pickupów lub, jeśli masz dość odwagi, samodzielnie projektując elektronikę swojej gitary elektrycznej. Temat jest niezwykle rozległy, więc zajmę się tylko najbardziej typowymi schematami.

Na szkicu niżej są przedstawione najbardziej typowe współcześnie używane przystawki

• Single – to przystawka z jedną cewką elektromagnetyczną.
• Single Reverse – przystawka również z jedną cewką lecz o odwróconej biegunowości magnesów i przeciwnym do Single kierunku nawinięcia cewki drutem nawojowym.

Uprzedzając pytanie wnikliwego czytelnika: oznaczenia „S” i „N” na rysunkach pickupów Single i Single Reverse oznaczają biegunowość magnesów, South lub Nord (północ lub południe).

Przystawki single są używane w układach pickupów SS lub SSS (składających się z dwóch lub trzech pickupów single) lub w układach SSH (dwa single jeden humbucker [ten przy mostku]). Równie często możesz spotkać się z gitarą nie posiadającą singla w ogóle lecz zaopatrzoną w jeden lub dwa humbuckery (odpowiednio H lub HH). Na rysunku opisane są one jako:

Wyżej wymienione konfiguracje pickupów są najbardziej popularne

lecz może ich być po prostu nieskończenie wiele: SHS, HSS, HS, SH, HHH czy nawet HHHHH. Fantazja ludzka nie ma granic.

System Humbucker daje redukcję zakłóceń zewnętrznych, ale także zmienia brzmienie. Humbucker brzmi „tłuściej”, jego brzmienie jest odbierane jako bardziej okrągłe i cieplejsze niż brzmienie singla które jest bardziej szkliste i brzękliwe. Humbucker wydłuża także czas wybrzmiewania gitary (sustain).

Użycie przystawki Single Reverse w gitarach z pickupami jednocewkowymi (w gitarach typu „trzy razy single” czyli „SSS”) jest metodą na przekształcenie gitary z pickupami single w gitarę z pseudo humbuckerem. Połączenie końca cewki pickupa przy gryfie z końcem cewki pickupa środkowego (albo, podobnie, końca cewki pickupa przy mostku z końcem cewki pickupa środkowego) daje efekt redukcji zakłóceń zewnętrznych oraz zmianę brzmienia identyczne jak dla dwucewkowego humbuckera. Gitara z singlami w pozycjach 2 i 4 przełącznika pięciopozycyjnego w których sygnały tych cewek się sumują brzmi „humbuckerowo” i jest bardziej odporna na zakłócenia elektryczne (w pozycjach 1, 3 i 5 słychać zwyczajne, „czyste”, pojedyncze pickupy singlowe i zwiększony poziom brumienia).

Przewody do podłączania pickupów oznacza się różnymi kolorami i producenci robią to na specyficzny dla siebie sposób. Zazwyczaj jednak przewód łączący do początku uzwojenia cewki ma kolor czarny. Jest to przewód który należy podłączyć do masy (GROUND).

Analizę schematów połączeń przystawek gitarowych rozpocznę od chyba najpopularniejszego, układu trzech singli.

Schemat połączeń przystawek układu SSS.

Schemat połączeń nie wydaje się być skomplikowany, lecz wymaga uwagi jeśli chodzi o prawidłowe usytuowanie przystawek. Nie pomyl miejsc usytuowania przystawek neck (gryf), middle (środek) i bridge (mostek), bo są to zupełnie różne przystawki! Ich cewki mają różne liczby zwojów (najwięcej przymostkowa, najmniej zwojów ma przystawka przy gryfie), a przystawka middle dodatkowo jeszcze różni się od pozostałych dwóch kierunkiem nawinięcia zwojów cewki i polaryzacją magnesu.

Zwróć też uwagę na prawidłowy dobór potencjometrów. Potencjometr głośności powinien być logarytmiczny a potencjometr barwy dźwięku liniowy. W różnych krajach funkcjonują różne oznaczenia potencjometrów. Na szkicu wyżej „A500K” oznacza potencjometr logarytmiczny 500 kiloomów zaś „B500K” oznacza potencjometr liniowy 500 kiloomów. Świat jest tak dziwnie urządzony, że w jednych krajach „A” w oznaczeniu potencjometra oznacza potencjometr logarytmiczny a „B” – liniowy lecz w innych krajach obowiązuje zwyczaj dokładnie odwrotny. Nie polegaj zatem ślepo na tych oznaczeniach. Jeśli sprzedawca nie poinformował ciebie o tym, który potencjometr jaką ma charakterystykę najpewniejszą metodą jej określenia jest pomiar przy pomocy zwykłego omomierza.

Potencjometr ma trzy wyprowadzenia (to te końcówki, do których przylutowuje się przewody). Ustaw potencjometr w połowie zakresu regulacji i zmierz oporność między wyprowadzeniem środkowym i lewym oraz między środkowym i prawym. Jeśli wyniki pomiarów są mniej więcej takie same to masz do czynienia z potencjometrem liniowym. Jeśli znacznie się różnią twój potencjometr to potencjometr logarytmiczny.

Wyniki pomiarów potencjometra liniowego – oporność między wyprowadzeniami 1-2 i 2-3 jest niemal taka sama.

Wyniki pomiarów potencjometra logarytmicznego – oporność między wyprowadzeniami 1-2 i 2-3 różnią się znacznie.

Schemat połączeń układu przystawek SSH

Nie różni się znacznie od schematu SSS. Zamiana przetwornika przymostkowego single na humbuckera dwucewkowego nie skutkuje żadnymi konsekwencjami jeśli chodzi o metodę połączeń pod warunkiem, że humbucker ma w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyprowadzony jeden ekranowany przewód sygnałowy (w oplocie z siateczki cienkich drucików). Przewód w izolacji to przewód sygnałowy, ekranujący oplot to przewód masowy. Całość połączeń między cewkami jest dokonana wewnątrz pickupa i nie musisz się zajmować tym jak to jest zrobione.

Może Tobie wpaść w ręce przetwornik humbucker z wyprowadzoną większą ilością przewodów niż tylko dwa. Nie jest to wielki problem, wiesz przecież, że należy połączyć ze sobą koniec uzwojenia jednej z cewek z końcem uzwojenia drugiej. Różnie to może wyglądać w przetwornikach różnych producentów, bez informacji od producenta na ten temat nie zgadniesz, który z różnokolorowych przewodów jest przewodem wiodącym do końca cewki a który do jej początku. Jedyne co do czego możesz mieć pewność to to, że przewód bez izolacji należy podłączyć do masy.

Często użytkownicy gitar z układem SSS chcą zamontować humbcker w swojej gitarze, ale kieszeń pickupa przymostkowego jest wyfrezowana idealnie na singla i nie ma miejsca na upragniony przetwornik. Jak temu zaradzić? Oczywiście można kieszeń samemu poszerzyć lub zlecić to specjaliście , ale jest również inne rozwiązanie. Mianowicie, istnieją humbuckery o rozmiarach singla zwane dual rail lub dual blade. Wymiana singla na taki humbucker nie stanowi najmniejszego problemu. pl/wp-content/uploads/2018/07/IMG_3499. jpg" alt="Przetwornik Artec SBC73C-B-BK Double Single Hot Rails Blade, Bridge" width="1024" height="683" srcset="https://kisielewski. jpg 1024w, https://kisielewski. pl/wp-content/uploads/2018/07/IMG_3499-300x200. pl/wp-content/uploads/2018/07/IMG_3499-768x512. jpg 768w" sizes="(max-width: 1024px) 100vw, 1024px"/>

Humbucker typu dual rail. Jest to pickup, który ma wymiary takie, że pasuje idealnie do wycięcia w płytce pickguard gitary typu Stratocaster. Wymiana singla na humbucker w twoim Strato może odbyć się w 15 minut!

Schemat połączeń ukladu SSH z aktywnymi przetwornikami

Oto coś dla miłośników ciężkich riffów. Układ nie różni się wiele do swojego pasywnego odpowiednika, musisz jedynie zamontować baterię 9V (zdarzają się również aktywne układy, które wykorzystują dwa paluszki, ale to już zależy od przetwornika. Baterii 9V i paluszków nie stosuje się zamiennie, mają inne napięcie! ) i zasilić prądem każdą z aktywnych przystawek. Gitary, które fabrycznie są wyposażone w aktywne pickupy, mają wyfrezowaną osobną kieszeń na baterię. Jeśli w twojej gitarze takowej nie ma, wystarczy zrobić trochę miejsca w wyfrezowaniu na potencjometry i przełącznik, ingerencja w korpus instrumentu nie jest konieczna.

Jeżeli nie znajdziesz tam miejsca na baterię pomimo upchnięcia kabli na wszystkie możliwe sposoby i użyciu mniejszych potencjometrów to trzeba wykonać odrębną kieszeń na bateryjkę, skontaktuj się z nami, pomożemy!

Schemat połączeń układu HH

Najczęściej można się z nim spotkać w gitarach Gibsona oraz gitarach na nich wzorowanych. Trójpozycyjny przełącznik sprawia, że w zależności od pozycji w użyciu będzie humbucker mostkowy (dół), gryfowy (góra) lub jednocześnie obydwa (pozycja środkowa przełącznika). Pamiętaj, żeby po skończonym lutowaniu przykręcić przełącznik do korpusu gitary sytuując dźwigienkę przełącznika tak, żeby była we właściwej pozycji!

Zwróć uwagę na to, że każdy przetwornik ma osobny potencjometr tone oraz volume, dzięki czemu możesz indywidualnie regulować głośność i barwę dźwięku każdego z nich. Jeżeli nie używasz jednej z przystawek, możesz ją całkowicie wyciszyć przypisanym do niej pokrętłem volume. Przełączając na nią przełącznikiem trójpozycyjmym całkowicie wyciszysz gitarę jednym ruchem! Przydatny lifehack, gdy nie posiadasz bramki szumów.

W tym układzie mamy tylko jeden potencjometr volume oraz tone, reszta układu elektrycznego nie różni się od schematu gibsonowskiego. Mniej lutowania, ale i mniej możliwości.

W tym miejscu warto wspomnieć co nieco o kondensatorach. Prawdopodobnie rzuciły Ci się w oczy te zielone elementy przyczepione do obudowy niektórych potencjometrów na naszych schematach, właśnie o te elementy chodzi. Co to właściwie jest i do czego służy? Otóż kondensator z potencjometrem tworzą prosty filtr dolnoprzepustowy, który w zależności od ustawienia potencjometru zmienia swą częstotliwość rezonansową, czyli częstotliwość, która znacząco tłumi sygnał. Mówiąc prościej – kondensator usuwa z brzmienia tony wysokie. Od jakich częstotliwości zacznie się usuwanie to zależy od wartości kondensatora, czy to będzie 0, 047 µF czy 0, 022 µF czy nawet 0, 01 µF. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby kupić kondensatory o różnych wartościach i eksperymentując dobrać sobie taką wartość, jaka będzie nam najbardziej odpowiadała. Koszt niewielki, trochę lutowania, a za to masa cennych doświadczeń w poszukiwaniu własnego brzmienia – powodzenia!

Schemat połączeń układu HH z rozłączalnymi cewkami

Stwarzający szerokie możliwości brzmieniowe układ dwóch humbuckerów z rozłączalnymi cewkami jest układem bardzo pożądanym przez użytkowników grających muzykę zróżnicowaną stylistycznie. Dzięki niemu zależnie od potrzeby uzyskasz brzmienie les paula lub stratocasterowe. W układzie jak na powyższym schemacie rozłączane są obydwa pickupy, przymostkowy i przygryfowy. Korzystając z takiego schematu połączeń możesz rozłączyć obydwa pickupy uzyskując brzmienie gitary SS. Spotyka się także rozwiązania z rozłączanym tylko jednym pickupem.

Musisz mieć świadomość, że rozłączając cewki humbuckera rozjaśnisz nieco zmulone brzmienie humbuckera lecz nie uzyskasz fenderowej „szklanki”. Bądź także przygotowany na to, co jest wrodzoną wadą pickupa singlowego – brumienie. Coś za coś, jak to w życiu.

To nie koniec możliwości połączeń pickupów humbucker z czterema (pięcioma) kabelkami czyli z rozdzielonymi wyjściami każdej z dwóch cewek. Można je łączyć w fazie, w przeciwfazie, szeregowo, równolegle, po rozdzieleniu cewek single można także łączyć szeregowo, równolegle, w fazie, w przeciwfazie… Uff, nie ma końca pomysłom, można zakręcić się na amen. Żeby nie pogubić się na scenie najlepiej jest mieć jak najmniej przełączników i pokręteł zaś wybrane przez siebie układy kontrolerów utrwalić przy pomocy duct tape.

Schemat połączeń układu SS

Stosowany w gitarach typu telecaster. Prostota i niezawodność. Pickupy są połączone w przeciwfazie więc, podobnie jak w pozycjach pośrednich układzie SSS, przełącznik w środkowej pozycji sprawi, że uzyskamy „humbuckerowe” brzmienie z dwóch singli.

Schematy połączeń pickupów w gitarach basowych

Schemat połączeń typu Jazz Bass

Dwa basowe przetworniki typu single coil nadadzą gitarze charakterystyczne jasne i ostre brzmienie. Idealne rozwiązanie dla wielbicieli zarówno jazzu oraz funku jak i rock’n’rollowego szaleństwa.

Pickupy zazwyczaj są RWRP (Reverse Wound Reverse Polarity), czyli o przeciwnej biegunowości magnesów i przeciwnym kierunku nawinięcia cewek magnetycznych dla osiągnięcia humbuckerowego efektu redukcji brumów. Dwa potencjometry głośności pozwalają na indywidualną regulację głośności każdego z pickupów. Pamiętaj, żeby kabel masowy lutować do obudowy potencjometru!

Nie dziw się dość wysokiemu poziomu zakłóceń, tzw. brumieniu podczas używania jednego tylko pickupa z pary. Jest ono nieuniknione kiedy używasz singla niesparowanego z drugim singlem o przeciwnej biegunowości magnesu i przeciwnym kierunku nawinięcia cewki. Brumienie można redukować starannie ekranując pickupy folią miedzianą lub aluminiową, taką usługę również wykonujemy.

Single + soapbar

Tutaj jedyną różnicą jest użycie przetwornika typu soapbar. Reszta układu pozostaje bez zmian.

Jesli oczekujesz po soapbar jakiegoś szczególnego brzmienia to możesz się zawieść. W obudowie tego typu różni producenci umieszczają bardzo różne pickupy, od singla jazz bass, przez humbucker typu precision bass po humbuckery typu double jazz bass. Przed zakupem przestudiuj opis na stronie producenta. Kupując no-name nie dowiesz się ani co jest w środku ani czy warto go mieć dopóki nie weźmiesz basu z takim pickupem w ręce.

Schemat połączeń aktywnych przetworników typu HH

Bardzo ciekawy układ autentycznych humbuckerów do basu, w którym zastosowano potencjometr odpowiedzialny za balans oraz jeden potencjometr głośności. Wygodne rozwiązanie. W tym wypadku przetworniki są pasywne, nie posiadają wbudowanego preampu, został on zamontowany osobno. Montaż takiego preampu to łatwy sposób na przerobienie dowolnej gitary basowej z pasywnymi pickupami na bas aktywny. Jedyny problem, o czym już było wcześniej, to znalezienie miejsca na bateryjkę 9V.

Gitarowa elektronika to temat rzeka. Dysponujemy doświadczeniem w tej dziedzinie oraz szeroka ofertą pickupów do gitar elektrycznych i basów, serdecznie zapraszamy do naszego sklepu oraz zachęcamy do śledzenia naszego bloga. pl/wp-content/uploads/2018/08/asdf. jpg" target="_blank" rel="noopener">

Każdy z początkujących elektryków spotka się prędzej czy później na swojej drodze z łącznikami schodowymi i krzyżowymi. Na pierwszy rzut oka mogą wydawać się skomplikowane do podłączenia. A jak jeszcze okaże się, że mamy do czynienia z łącznikami podwójnymi schodowymi oraz podwójnymi krzyżowymi to przerażenie może sięgnąć zenitu 😉

Jak to zazwyczaj w życiu bywa trudności związane z podłączeniem mogą po prostu wynikać z braku wiedzy na temat zasady działania tego typu osprzętu. A już na etapie planowania/projektowania instalacji musimy wiedzieć gdzie dany typ łącznika możemy użyć, a gdzie musimy. Związane jest to z odpowiednim okablowaniem instalacji. Dlatego przed przystąpieniem do prac warto przemyśleć sobie całą instalację, przynajmniej z grubsza – poprawki zawsze będą.

Zacznijmy od definicji

Łącznik schodowy – jest to łącznik, który montuje się zawsze w parach. Przełączenie któregokolwiek łącznika z pary powoduje zmianę stanu obwodu na przeciwny (załączony/wyłączony). Zastosowanie:

• załączanie oświetlenia na schodach (zapalamy światło jednym łącznikiem z pary po wejściu na górę gasimy drugim)
• załączanie oświetlenia na długich korytarzach (na początku korytarza zapalamy/na końcu gasimy)
• załączanie oświetlenia na szlakach komunikacyjnych (zapalamy światło „przed sobą”, a gasimy „za sobą”)

Warianty połączeniowe łączników schodowych, czyli jak podłączyć łącznik

Wariant nr 1 (rys. 3) pokazuje nam najbardziej klasyczne połączenie dwóch pojedynczych łączników schodowych. Obwód zasilania przychodzi do puszki nr 1 przewodem YDY 3×1, 5mm2. W puszce przewód fazowy (L) podłączamy bezpośrednio pod łącznik schodowy początkowy (w naszym przypadku pod zacisk L) (rys. 4) przewody neutralny (N) i ochronny (PE) łączymy w puszce (oczywiście za pomocą złączek instalacyjnych np. WAGO) z przewodem YDY 4×1, 5mm2 biegnącym do puszki nr 2. Dwa pozostałe przewody podpinamy bezpośrednio pod łącznik schodowy początkowy pod zacisk nr 1 (lewy) i zacisk nr 2 (prawy) (rys. 4).

W puszce nr 2 przewody, które wcześniej podpięliśmy w puszce nr 1, podłączamy analogicznie do łącznika schodowego końcowego, czyli pod zacisk nr 1 (lewy) i zacisk nr 2 (prawy). N i PE podłączamy pod kabel YDY 3×1, 5 biegnący do lampy oświetleniowej. Pod zacisk L łącznika schodowego końcowego podpinamy przewód fazowy z przewodu biegnącego do lampy. Jest to najbardziej klasycznie rozwiązanie z uwagi na doprowadzenia przewodu zasilającego obwód do puszki nr 1, zaś przewodu zasilającego lampę – do puszki nr 2.

Wariant nr 2 (rys. 5) pokazuje podłączenie przewodu zasilającego lampę do tej samej puszki, do której jest doprowadzone zasilanie obwodu. Jak widzicie w tym wypadku połączenie pomiędzy dwoma łącznikami schodowymi pozwala na użycie przewodu YDY 3×1, 5mm2. Przy tym wariancie już byśmy nie mogli podłączyć lampy do puszki nr 2 z uwagi na brak przewodów L i PE. Warto jednak zapamiętać, że taka opcja istnieje na wypadek „drobnych” poprawek związanych z instalacjami, o których wspominałem na wstępie artykułu.

Jeżeli chodzi o Wariant nr 3 (rys. 6) to widzicie, że dwa łączniki schodowe można połączyć nawet przewodem YDY 2×1, 5mm2. Ale tutaj bardzo istotne jest aby zasilania doprowadzone do puszki nr 1 i 2 były z tego samego obwodu (podłączone pod te same zabezpieczenie w rozdzielnicy). Taką opcję połączenia chciałem Wam tylko pokazać. Generalnie jej nie polecam. Najlepiej stosować Wariant klasyczny czyli nr 1.

Wariant nr 4 (rys. 7) pokazuje podłączenie punktów oświetleniowych zarówno do puszki nr 1 jak i do puszki nr 2. Z takim rozwiązaniem spotkałem się na klatce schodowej, gdzie lampki podświetlające podstopnie przy wejściu na schody znajdowały się na lewej ścianie (z prawej strony była ażurowa poręcz), a kiedy schody na półpiętrze zawracały o 180 stopni znajdowały się na ścianie po prawej stronie. W związku z tym o wiele łatwiej było zasilanie do punktów oświetleniowych poprowadzić niezależnie z każdej puszki.

Łączniki schodowe podwójne

Łączniki schodowe podwójne pozwalają nam zoptymalizować miejsce montażu łączników (w obrębie jednej puszki mamy dwa niezależne łączniki schodowe). Zasada działania jest oczywiście taka sama – podłączamy je analogicznie do łączników schodowych pojedynczych. Widok od frontu (rys. 8) pokazuje nam, że jest to łącznik dwuprzyciskowy. Rysunek nr 9 pokazuje nam widok od tyłu łącznika, na którym wyraźnie widać dwa niezależne tory łączeniowe.

Jak można łatwo zauważyć na rysunku 10 zastosowanie łączników schodowych podwójnych przy „klasycznym” połączeniu, czyli zasilanie przy łączniku początkowym, a lampa przy łączniku końcowym, wymaga użycia 6 żył. Zatem tutaj już musimy pamiętać o położeniu co najmniej dwóch przewodów YDY 3×1, 5mm2. A że od przybytku głowa nie boli, rekomendowałbym położenie dwóch przewodów YDY 4×1, 5mm2. Dwie żyły w zapasie zawsze się mogą do czegoś przydać.

Łącznik krzyżowy

Łącznik krzyżowy wstawiany pomiędzy dwa skrajne łączniki schodowe. Możemy wstawić jeden lub więcej w zależności od potrzeby. Pozwala nam na sterowanie obwodem oświetleniowym z kolejnych dodatkowych miejsc.
Przykładowe zastosowanie: rozbudowanie instalacji z użyciem łączników schodowych.

Jak podłączyć łącznik krzyżowy? Warianty połączeń

Z definicji łącznika krzyżowego wiecie już, że stosujemy je pomiędzy dwa łączniki schodowe. Wariant nr 1 (rys. 13) pokazuje najbardziej klasyczny schemat połączeniowy łącznika krzyżowego. Przewody wychodzące z łącznika schodowego początkowego trafiają kolejno na zaciski wejściowe łącznika krzyżowego, po czym z zacisków wyjściowych trafiają kolejno na zaciski wejściowe łącznika schodowego końcowego. I tak połączone łączniki pozwalają nam sterować zapalaniem jednego żyrandola, np. z poziomu trzech kondygnacji – w przypadku gdy na każdej z kondygnacji zamontujemy po jednym z łączników z wyżej omawianego schematu połączeniowego.

Na rysunku nr 14 widzimy tylną elewację łącznika krzyżowego. U góry widzimy zaciski wejściowe, dół pokazuje nam zaciski wyjściowe.

Należy też wspomnieć, że takich łączników krzyżowych możemy wstawić ile chcemy. Oczywiście w zależności od tego z ilu punktów chcemy dany obwód oświetleniowy załączać. Wariant nr 2 (rys. 15) pokazuje nam połączony schemat złożony z 2 łączników schodowych oraz 2 łączników krzyżowych. Tak jak w przypadku wariantu nr 1 pomiędzy łącznikiem schodowym a krzyżowym w wyżej omawianych wariantach musimy zastosować przewody YDY 4×1, 5mm2.

Łączniki krzyżowe podwójne

Istota stosowania łączników krzyżowych podwójnych jest analogiczna do łączników schodowych podwójnych czyli optymalizacja miejsca montażu. Wariant nr 3 (rys. 16) pokazuje nam schemat połączeniowy z wykorzystaniem łączników podwójnych schodowych oraz krzyżowych.

Podsumowanie

W tym artykule chciałem Wam przede wszystkim zwrócić uwagę na możliwe warianty połączeniowe stosowane w przypadku łączników krzyżowych i schodowych. Istotne jest również użycie przewodów z odpowiednią ilością żył w celu spięcia takowych łączników. To wszystko sprowadza się do jednego: przystępując do wykonywania instalacji elektrycznych warto jest wcześniej mieć wszystko przemyślane, a co tym idzie mieć projekt instalacji elektrycznej.

Jeżeli miałbym Wam zasugerować wybór któregoś z wariantów połączeniowych to zarówno w przypadku łączników schodowych jak i krzyżowych byłby to wariant nr 1. Do niektórych łączników dołączane są schematy połączeniowe rekomendowane przez producenta osprzętu i są to właśnie warianty nr 1.